De herberg is geopend

Ons huis is omgedoopt tot ‘La Maison Blanche’, met twee kamers die uitzicht hebben op de Mont Blanc.  Nou ja, bij helder weer dan. Maar aangezien het weer hier deze zomer prima is, is deze van afstand charmante, van dichtbij soms dodelijke witte top van Europa vaak te zien. 

Een van de twee kamers is voor langere termijn verhuurd aan Thijmen en Frederique, die zich prima kunnen vinden in het stapelbed.

De eerste gasten hebben inmiddels ons B&B van de betere categorie bezocht: schaatsvrienden Ursula en Pascal.  Overdag fietsen, wandelen en zwemmen in het Meer van Geneve.  Frederique geeft Ursula een warm welkom:"It vind het echt heeel leut dat jullie hier zijn". Ze pakt haar borstel en kam en leeft zich uit op onze gast.  ’s Avonds bubbelen in de jacuzzi en genieten van de bbq met onze Zwitsers/Nederlandse kennissen die al weer een hele tijd in Zwitserland wonen.

En Ellen, die zorgt en zorgt en zorgt.  Hoog Felderhofgehalte hiero. Mijn vrouw op haar best. 

Zomaar een zomerdag

Ga ik vandaag ( 26 juli)  met de kindjes boodschappen doen. Merk ik wederom dat de mensen hier zo ontzettend beleefd en aardig zijn. Iedere keer sta ik er weer versteld van. Ik ging er namelijk vanuit dat een Zwitser stug en onaardig zou zijn, maar niets is minder waar.
Vanavond gaan we bbq met 10 man, ik moest dus veel boodschappen halen. De wijn wilde ik graag gekoeld in de ijsblokken serveren. Helaas een megawinkel maar geen ijsblokken. Dus toen ik het aan een medewerkster vroeg en uitlegde waarvoor het nodig was kreeg ik me daar toch een megazak vol met ijsgruis mee. Ik zei tegen de kinderen:"wat ontzettend aardig toch weer van die mevrouw", zegt Thijmen:"ja ze zijn aardig maar niet zo lief als Marie-José ( onze Nederlandse buurvrouw die heeeel veel voetbalplaatjes voor hem heeft gespaard ), die is echt het aardigst van heel de wereld!"

Maar het is waar ik ook kom, de franstalige Zwitser is super vriendelijk. Daar kunnen wij nog veel van leren. En schoon dat het hier is, zalig!!
Wij voelen ons echt ontzettend welkom in dit land. Iedereen probeert ook echt moeite te doen. Met mijn achterbuurvrouw Tamara heb ik al veel contact. Ze spreekt alleen Frans, maar we kletsen zo 2 uur weg. En zij nog wel zonder te lachen........tja mijn Frans is natuurlijk als een Turk in het Nederlands, ik wil het vervoegen nog wel eens vergeten. (zeker als ik enthousiast iets wil zeggen)
Heel gezellig dus.
Gisteren hebben we een brief van school gehad dat Frédérique bij Johnatan in de klas komt. Dat is wel fijn, want dan kent ze al een kindje. Volgens haar is het geen vervanging voor Jim ( haar Nederlandse maatje ) ;-) maar ze spelen super samen.
De juf die Thijmen gaat krijgen is een goede vriendin van Tamara, dus zij zou haar vast inlichten. Ook fijn natuurlijk.

Verjaardagen

Jawel ook in Zwitserland is het feest. Eerst de verjaardag van Rob 20 juli en 24 juli van Ellen. Beiden werden we al weer 44 jaar.

De eerst verrassing kwam op donderdag (23 juli) al aan. Een megaverrassingspakket van Angelique, Arno en Lara en  Ruud en Marion. Geweldig wat zou er toch allemaal in zitten. We konden natuurlijk niet meer wachten en begonnen snel alle leuke cadeautjes met zijn viertjes uit te pakken. FANTASTISCH!!

20 juli verjaardag Rob

En daar is de job. Natuurlijk moest hij de feesthoed en verjaardagsketting weer om. En met alle instrumenten hebben we ook in Zwitserland hard gezongen.

Met de nieuwe fietsbril op de foto.

En lekker uit eten 's avonds bij de Italiaan met de kids.

Zaterdag en zondag lekker een dag weg geweest. Zaterdag naar Montreux omdat het te bewolkt was om de bergen in te gaan en zondag naar Megeve. Een supermooi wintersportplaatsje

En dan zondag op avontuur de bergen in. Het weer was prachtig. We hebben er ongeveer een uurtje op gereden toen we in Megeve waren.

Nadat we met de gondel naar boven gegaan waren hebben we eerst genoten van het prachtige uitzicht. We zaten op bijna 1800 meter. Mooi om mee te beginnen dus.

Toen hebben we heerlijk geluncht in het restaurant boven op de berg. Rond half drie zijn we gaan lopen. De kinderen vonden het super leuk. Frederique heeft heel de afdaling zelf gedaan, we hebben haar niet een keer hoeven te tillen. Erg knap dus en dat voor ruim 2 uur lopen.
Aan het eind van de trip hebben we in het zonnetje een heerlijke ijsco op zitten smikkelen. En in de auto vielen 2 kids al heel voldaan in slaap.

24 juli verjaardag Ellen

Vanmorgen al op tijd gewekt door 2 hyperactieve kindjes, ze wilden al zo graag zingen en cadeautjes geven. Dus half slaperig kreeg ik de feestketting om en verjaardagshoed op. Heerlijk!

( Rob was niet thuis die zat 2 dgn in Milaan voor zijn werk )

Door de kinderen uitgekozen eclaire's

En toen na al het lekkers, op naar het zwembad in Nyon. Dat is een prachtig zwembad dat aan het meer ligt. Tja met 30 graden was de speeltuin in Signy toch geen optie.

En om 18.15 uur gingen we weer lekker naar huis. Zalige dag gehad. En jawel met mijn nieuwe iphone  ook bereik bij het zwembad. Daar al foto's naar de ouders gemaild van spelende en snoepende kids. 

De internationale club in ons dorpje

www.pranginsinternational.ch

Visite buren

De gebakjes op zondagochtend bij de bakker gehaald, lekker zonnetje erbij en nu maar afwachten wie er komt.

We hadden van 3 koppels netjes een afmelding gehad. Ze vonden het erg leuk dat we zo gastvrij waren om de buren uit te nodigen voor een kennismaking. Blijkt hier toch niet heel gewoon te zijn.

De naaste buren en de achterburen met 2 kindjes zijn geweest. Ze brachten bloemen,chocolade en wijn mee. Naast ons wonen Italianen en achter ons Zwitsers met 2 kindjes (Johnatan 4 jaar en Nicolas 1,5 jaar). Beiden spraken alleen maar Frans.

We konden prima een gesprek voeren. Het was eigenlijk wel heel gezellig. Ook de kindjes speelden volop. Het oudste kindje Johnatan van 4 jaar moest zelfs ontzettend huilen toen ze weer naar huis gingen. Tamara en Emanuel nodigde ons meteen uit om daar rond 17.00 uur even te komen borrelen.
Dat hebben we ook gedaan en daar was het ook weer supergezellig. Ze had goed gezorgd, allemaal hapjes en eten. En dat zomaar spontaan.

Die avond hadden Rob en ik wel hoofdpijn, dit kwam waarschijnlijk door het inspannend luisteren en continue vertalen wat je nu nog doet.



Foto's hebben we nog niet gemaakt. Vond dat een beetje raar staan. Wel hele papieren al vol geschreven met tips, ideeën, leuke winkelcentra, restaurants, sportclubs etc. etc

Kennismaking met de buren in Prangins

Vandaag enkele uitnodigingen voor de buren weg gedaan om a.s. zondag hier kennis te komen maken. De naaste buurvrouw en achterbuurvrouw reageerde al heel enthousiast. Ze zijn zondag zeker van de partij. Ze wisten ook te vertellen dat enkele andere buren op vakantie zijn. We kijken wel wie er komt. Wie komt is welkom in ieder geval.
Ik heb vandaag al lekkere gebakjes besteld bij de plaatselijke bakker. Zag er heerlijk uit.

Start in Prangins juni 2012

En daar was de verhuiswagen dan, vrijdag 22 juni.

Vanaf maandag 25 juni 2012 wonen we in Prangins.
De eerste indruk toen we hier aankwamen was meteen goed. Het huis straalt de sfeer uit van een vakantiehuis en is erg gezellig. Rond 19.30 uur kwamen de verhuizers en de eerste spullen werden al gelost. Dat werd dus al lekker slapen in ons eigen bed.
Na een prima eerste nacht kwamen de verhuizers al weer op tijd hier om alles te lossen. De kinderen deden het prima. Speelden heerlijk samen buiten en ik ging als een gek tekeer om al dozen uit te pakken. Rond 17.00 uur waren de verhuizers klaar. Pppppfffff nu was er weer heel wat werk voor ons te verzetten ( lees voor mij :-) )
Na enkele dagen waren alle dozen uitgepakt en redelijk geordend. Het moet natuurlijk allemaal nog een beetje zijn plekje krijgen, maar we gaan eerst even genieten van de vakantie en de buurt verkennen.

In Nederland had ik heel enthousiast mijn moederfiets nog wat laten opleuken met een grote mand en een nieuw kinderzitje. Daarmee kon ik leuk de kindjes naar school brengen en de boodschappen doen. Ha ha, geweldig idee maar niet echt makkelijk hier. Het is behoorlijk klimmen en dalen. En ik ben echt een bezienswaardig object met mijn fiets. Thijmen had in Nederland nog een mountainbike gekregen. Dat werkt fantastisch, die fietst hier met een brede glimlach heuvel op heuvel af.......staat dan op de berg te wachten tot moeders helemaal puffend en zwetend boven komt met Frédérique achterop en geen woord meer uit kan brengen. Maar ja, de prachtige uitzichten en wat flinke in- en uitademingen maken veel weer goed.

Het eerste weekend in Prangins zijn we al lekker in het meer gaan zwemmen bij "La Plage de Promentoux", voor ons gratis omdat we inwoners van Prangins zijn. Alles is hier echt keurig verzorgd. Wat zijn die Zwitsers netjes. Daar zou een Fransman nog veel van kunnen leren.
Zo zijn we ook naar Divonne Sur Les Baines geweest, dat is een Frans plaatsje hier 15 min. Vandaan. En hebben door de Jura gereden om alvast de skipistes te gaan bekijken.
Wat een mogelijkheden heeft het hier toch allemaal te bieden.

Door de week als Rob aan het werk is vermaken de kinderen zich prima in en rond het huis. De jacuzzi wordt gebruikt als zwembad en wordt als geweldig ervaren. Ook het stapelbed vinden ze fantastisch.
Het dorpje Nyon, wat al ons stadje genoemd wordt, valt prima in de smaak. Restaurantjes zijn gezellig en leuk en al regelmatig door ons bezocht. Doordat het nu zomer is en het ook erg toeristisch is wordt alles nog wel veel leuker.

Heerlijk Indisch eten bij Mumba in Nyon

Sante, op ons Zwitsers avontuur.

Tot donderdag 5 juli hadden de kids nog geen andere kinderen gezien. Ik vond het wel tijd worden om even kennis te gaan maken met de internationale club van Prangins. Dus om 10.00 uur op naar het kasteel. Daar zaten op het terras een stuk of 12 vrouwen. Heb me er bij aangesloten en heerlijk 2 uur zitten kletsen. De kinderen hebben met andere kids gespeeld. Helemaal goed dus. We werden meteen uitgenodigd om vrijdagavond naar de borrel te komen van de club. Rob mocht ook mee :-)
Dus......vrijdag om 20.30 uur was de fam Maas van de partij. Ik zat nog op mijn fiets en werd al toegeroepen "hello Hellen nice to see you". Tja Ellen is nog wat moeilijk. Maar een warm welkom dus. Heerlijk zitten kletsen met allerlei nationaliteiten, erg indrukwekkend. Wat later op de avond kwam er ook nog een Nederlands koppel. Meteen email en telefoonnummers uitgewisseld. Dit kan nog wel eens gemakkelijk zijn. Zij wonen al 8 jaar hier, dus veel ervaring.

Dit weekend in de tuin gewerkt, wat wel erg hard nodig was. Het gras en de moestuin zijn één en al onkruid.
Zondag naar Annecy geweest, mooi gezellig plaatsje. Komen we daar een schaatsmaat van Rob tegen. Als je iets af zou spreken zou je elkaar niet vinden. Bijzonder dus. Hij was samen met een fietsmaatje dus hebben we in Annecy lekker samen wat geluncht.

Rob en Albert

En vanaf vandaag, 9 juli, hebben we weer internet. Youhoeeeeee!!!
Vanmorgen is de electricien van Swisscom geweest en heeft alles geinstalleerd. Zalig! We zijn weer online.
Meteen geskypt met mijn moeder, Pepijn en Laurens. Het belangrijkste was naturrlijk hoe de bey blades het deden.
Voor de niet-kenners, het is gewoon een ouderwetse tol die op de grond draait. Daarbij is kleur en tekening op de bey blade ook nog heel belangrijk.