En daar was de verhuiswagen dan, vrijdag 22 juni.
Vanaf maandag 25 juni 2012 wonen we in Prangins.
De eerste indruk toen we hier aankwamen was meteen goed. Het huis straalt de sfeer uit van een vakantiehuis en is erg gezellig. Rond 19.30 uur kwamen de verhuizers en de eerste spullen werden al gelost. Dat werd dus al lekker slapen in ons eigen bed.
Na een prima eerste nacht kwamen de verhuizers al weer op tijd hier om alles te lossen. De kinderen deden het prima. Speelden heerlijk samen buiten en ik ging als een gek tekeer om al dozen uit te pakken. Rond 17.00 uur waren de verhuizers klaar. Pppppfffff nu was er weer heel wat werk voor ons te verzetten ( lees voor mij :-) )
Na enkele dagen waren alle dozen uitgepakt en redelijk geordend. Het moet natuurlijk allemaal nog een beetje zijn plekje krijgen, maar we gaan eerst even genieten van de vakantie en de buurt verkennen.
In Nederland had ik heel enthousiast mijn moederfiets nog wat laten opleuken met een grote mand en een nieuw kinderzitje. Daarmee kon ik leuk de kindjes naar school brengen en de boodschappen doen. Ha ha, geweldig idee maar niet echt makkelijk hier. Het is behoorlijk klimmen en dalen. En ik ben echt een bezienswaardig object met mijn fiets. Thijmen had in Nederland nog een mountainbike gekregen. Dat werkt fantastisch, die fietst hier met een brede glimlach heuvel op heuvel af.......staat dan op de berg te wachten tot moeders helemaal puffend en zwetend boven komt met Frédérique achterop en geen woord meer uit kan brengen. Maar ja, de prachtige uitzichten en wat flinke in- en uitademingen maken veel weer goed.
Het eerste weekend in Prangins zijn we al lekker in het meer gaan zwemmen bij "La Plage de Promentoux", voor ons gratis omdat we inwoners van Prangins zijn. Alles is hier echt keurig verzorgd. Wat zijn die Zwitsers netjes. Daar zou een Fransman nog veel van kunnen leren.
Zo zijn we ook naar Divonne Sur Les Baines geweest, dat is een Frans plaatsje hier 15 min. Vandaan. En hebben door de Jura gereden om alvast de skipistes te gaan bekijken.
Wat een mogelijkheden heeft het hier toch allemaal te bieden.
Door de week als Rob aan het werk is vermaken de kinderen zich prima in en rond het huis. De jacuzzi wordt gebruikt als zwembad en wordt als geweldig ervaren. Ook het stapelbed vinden ze fantastisch.
Het dorpje Nyon, wat al ons stadje genoemd wordt, valt prima in de smaak. Restaurantjes zijn gezellig en leuk en al regelmatig door ons bezocht. Doordat het nu zomer is en het ook erg toeristisch is wordt alles nog wel veel leuker.
 |
| Heerlijk Indisch eten bij Mumba in Nyon |
 |
| Sante, op ons Zwitsers avontuur. |
Dus......vrijdag om 20.30 uur was de fam Maas van de partij. Ik zat nog op mijn fiets en werd al toegeroepen "hello Hellen nice to see you". Tja Ellen is nog wat moeilijk. Maar een warm welkom dus. Heerlijk zitten kletsen met allerlei nationaliteiten, erg indrukwekkend. Wat later op de avond kwam er ook nog een Nederlands koppel. Meteen email en telefoonnummers uitgewisseld. Dit kan nog wel eens gemakkelijk zijn. Zij wonen al 8 jaar hier, dus veel ervaring.
Dit weekend in de tuin gewerkt, wat wel erg hard nodig was. Het gras en de moestuin zijn één en al onkruid.
Zondag naar Annecy geweest, mooi gezellig plaatsje. Komen we daar een schaatsmaat van Rob tegen. Als je iets af zou spreken zou je elkaar niet vinden. Bijzonder dus. Hij was samen met een fietsmaatje dus hebben we in Annecy lekker samen wat geluncht.
 |
| Rob en Albert |
En vanaf vandaag, 9 juli, hebben we weer internet. Youhoeeeeee!!!
Vanmorgen is de electricien van Swisscom geweest en heeft alles geinstalleerd. Zalig! We zijn weer online.
Meteen geskypt met mijn moeder, Pepijn en Laurens. Het belangrijkste was naturrlijk hoe de bey blades het deden.
Voor de niet-kenners, het is gewoon een ouderwetse tol die op de grond draait. Daarbij is kleur en tekening op de bey blade ook nog heel belangrijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten